Bi daha Carrefour Cinemaximum'a gidenin...

Öyle boylu poslu görüp de beni adam falan zannetmeyin, paran yoksa, boy pos, filmci olmak bi işe yaramıyor.

Ama önce size "esnaf" tanımlaması yapmak istiyorum...

Esnaf demek, müşteriyi memnun etmek, ona kolaylık sağlamak ve tekrar işletmenize gelmesi için el üstünde tutmak demek...

İşte bu özelliklere sahip olan kişilere "esnaf" denir.

Çünkü esnaf olmak kolay değildir.

Esnaf olmak halden, hatırdan, ruhtan, insandan anlamayı da gerektirir...

Çünkü esnaf adam müşterinin velinimet olduğunu bilir...

Eğer söz konusu bir kasapsa, etin iyi tarafından ve bir kaç gram fazladan koyar müşterisine...

Manav da öyle...

Malın en iyisini kese kağıdına doldururken düşünür ki, bu gelen müşteri, tekrar buradan geçerse, yine gelip kendisinden alışveriş yapmasını umar...

Kahveci, çayını ve kahvesini özene bezene hazırlar, üstüne bi tane de ikram eder...

"Bu da benden olsun" der...

Berber, ekstradan masajını, kolonyasını sürer ve hatta özle parfümünü bile esirgemez...

Esnaf olmak böyle bir şeydir işte...

Oysa gerçek anlamda esnafı bu devirde bulmak, rastlamak ne mümkün!

Eski sinema işletmeleri de esnaflar tarafından yönetildiğinde film izlemeye gelen müşterisine bu şekilde davranırdı.

Ah ah, nerde o eski büyük salonlu, balkonlu sinemalar?

Artık AVM'ler var ve oraya tıkıştırılmış cep salonları...

AVM'ler açıldı, ne esnaflık kaldı, ne de samimiyet...

Bayat bir hayat sunuluyor, yapmacık ilişkiler...

Paran varsa senden iyisi, senden alası, kralı yok!

Bizim başımıza gelen gibi, cüzdanını evde unutmaya, paran eksik çıkmaya görsün, yönetmenmişsin, çektiğin film o salonda gösterilmiş. Boş bomboşşş!

Kapitalizmin en vahşi hallerine AVM'lerde rastlamak olası...

Hele ki sinemaları...

***

Geçen akşam Gravity (Yerçekimi) filmini izlemek için Bursa'da Carrefour Cinemaximum sinemalarına gittik...

Hay gitmez olaydık...

Saat 22:00 seansı, film Bursa'da son gün ve son gösteriminde...

Bugüne kadar fırsat bulamamışız izlemeye, son anda koştura koştura Bursa'da gösterildiği tek salon olan Carrefour Cinemaximum'a gelmişiz. Filmin başlamasına da 5 dakika var. Biletimizi almak için paramızı uzattık. Ama o da ne para eksik, yetmiyor. Tamamlamak için elimizi cebimize attık, başka para da yok. (aceleden cüzdan dernekte kalmış)

Aslında para yetiyor da, film 3 boyutlu ya, ekstradan 2,5 TL gözlük parası da alıyormuş işletme.

Başka filme mi gitsek, ne yapsak, diye de düşündük, ancak bi daha o filmi 3 boyutlu görme şansımız da olmayacak.

Şakayla karışık gişedeki görevli bayana "gözlük almadan girsek olur mu?" diye soruyorum.

Kızcağız ciddi ciddi, "olur, isterseniz vereyim bilet" diye yanıt veriyor, dumur oluyorum.

3 boyutlu filmi bize gözlüksüz izletecek aklı evvel!

"Bize bir kolaylık yapamaz mısınız, bir daha bu filmi görme şansımız da olmayacak?" diye saf saf soruyorum.

"Mümkün değil!" yanıtı patlıyor yüzümde.

"Buranın sorumlusu yok mu, bir de onunla konuşsam" diyerek son bir hamle daha yapıyorum, çaresiz.

"Şuradaki beyefendi, şefimiz" diyerek, kara kuru, kısa boylu birine yönlendiriyor bizi. Durumu ona da anlatıyorum.

Beyefendinin yüzünde değil meymenet, esnaflığın yumuşak g'si bile yok, nuh diyor peygamber demiyor, hazret! İki-üç TL eksik paramız yüzünden filmi izlememize yardımcı olmuyor.

Biz de kuyruğumuzu kıstırıp kös kös oradan uzaklaşırken, esnaflığın öldüğüne kani olmanın dayanılmaz acısını yüreğimize gömüyoruz.

Kabahat bizde elbet. Sinema diye oraya gidende...

Carrefour Cinemaximum'un politikası mıdır, yoksa oradaki görevlinin işgüzarlığı mı, bilemiyorum ama sinemayla ilgilenen, Bursa'da kurulu tek sinema derneği İnSanat'ın Başkanı ve eksik birkaç lira yüzünden adam yerine konmayan, sinemanın kapsından şutlanan bir yönetmen olarak tarihe geçiyorum.

"Kahrolsun bağzı şeyler(!)"

Bir daha Carrefour Cinemaximum'a gidenin...

Gitmek isteyene de tavsiye edenin...

https://twitter.com/Suatsh