Agu magu şeyler!

Bursaspor da aynen bunu yaptı. Kontrollü ve kendi gücünün, kapasitesini farkında, rakibine saygılı, bir o kadar da temkinli oynadı.

Eee oynadı da ne oldu, yine yenildi.

Evet yenildi ama bizim rakibimiz zaten Beşiktaş değil ki!

Yenilmeyebilir, puan alabilir hatta ve hatta biraz şanslı olsaydı kazanabilirdi de...

Olmadı...

Böyle bir atmosferden çıkmak kolay değildi. Takım futbolu olarak kapasitesi ölçüsünde elinden geleni yaptı ama bu kadar. Bu takım böyle bir deplasmanda bundan daha iyisini yapamazdı.

İki ayrı devrede, kornerlerden gelen iki yan topta, yenen iki gol ve sadece bir hızlı hücumda yakalanan tek pozisyonda atılan gol, sonuç 2-1'lik yenilgi...

Yan toplardaki zaafları söylememe gerek yok. Son yıllarda Beşiktaş'a karşı işimiz pek rast gitmiyor o da ayrı mesele ama bu son maçta orta sahanın gerisinden çıkıp da rakip kale önünde tehlike yaratması muhtemel karşı atakların Mike Agu'nun beceriksizliği ile bütünleşen topu ayaklarına dolamasıyla heba edildiğinin altını çizmem gerek.

Maçtan önce karşılaştığım fanatik ve her şeyi bilen taraftarlarımız özellikle geçen yıldan nem kaptıkları Deniz Yılmaz'ın ilk 11'de olmasına fena halde içerlemişlerdi. Sanki futbolu ve Deniz'i Fransız teknik direktör Paul Le Guen'den daha iyi biliyorlarmış gibi.

Neyse, ligin 3. Haftasında kaybedilmiş bir şey yok. Alınan bu yenilgi ders niteliği taşıdığını, özellikle orta sahanın hızlı hücum organizasyonunda sorun olduğunu gösterdi.

Takımın önemli silahı Pablo Martin Batalla'nın da lige ve bu yeni taktik anlayışa uyum sağlayamadığını da gözlemliyorum.

Geçen yıla nazaran üzerindeki yük hafiflemiş olsa da Beşiktaş'a karşı en az üç kritik atakta olması gereken yerde bulunmayarak (belki pozisyon gereği) yanlış pozisyonda kaldı. Oysa o noktalarda Agu değil de Batalla olsaydı belki şu an bambaşka şeyler konuşuyor olacaktık.

Bu maçtan ne kadar ders aldığımızı bundan sonraki haftalarda daha somut olarak hep birlikte göreceğiz...

@SuatOktySnck