Eğitimin amacı

Öyleleri vardır ki onların öykülerinin sonu yoktur, hiç bitmez.

Anlatılır, konuşulur, okunur durur. Yaşamlarımızdaki kırılma noktalarında aldığımız kararlar ve yaptığımız seçimler yaşam öykümüzü ya sonsuzlaştırır ya da kırıldığı noktada bırakır...

"Yaşamak", yazgısı şansa kalmış sarhoş sandallar gibi suda sürüklenmek değildir. Bana göre yaşamın en büyük sırrı o sandalın küreklerinin kişinin kendi elinde olduğunun keşfetmesidir!

Eğitim, bireyin yeteneklerinin keşfedilmesine ve geliştirilmesine yol açmıyorsa yarardan çok zarar veriyor demektir.

Bazen bireylerin yeteneklerinin ve yaratıcılıklarının köreltilmesi için eğitim yoluyla özel çabalar sarf ediyoruz.

Elimizde kalıp ve şablonlar var, kalıba ve şablona uymayan davranış ve düşünceyle karşılaşınca büyük sorun varmışçasına davranıyoruz...

Bireyin yaratıcılığını desteklemeyen, farklı düşünce ve duyguların ifade edilme ortamı yaratamayan eğitim ortamları; demokratik yurttaş yetiştirmede büyük sorunlara yol açmaktadır.

Geçmişiyle ya da içinde bulunduğun durumla sürekli kavga ederek hedeflerine sağlık ve neşeyle kimse yürüyemez, sadece yürüdüğünü sanır. Yaşamı boyunca yaşadığı hiçbir olumsuzluğu affetmemiş ya da bütün bunları unutmayı tercih etmemiş bir insanı kazanacağı başarılar da mutlu etmeyecektir.

Hesap defterlerini sürekli cebinde taşıyan siyasetçi, öğretmen, esnaf, işadamı ve her fırsatta yaşamla ödeşmek tavrında olanlar, uygulamaya dönüştürdüğü hayalleriyle tatmin bulamazlar. Onlar geçmiş olayların neden sonuçları üzerine kafa yormazlar; ders almak istemezler, sadece intikam peşindedirler...

Sürekli kin ve düşmanlık tohumları ekerler...

Hele bu kin ve düşmanlıklarını eğitim yoluyla yeni kuşaklara taşımak isteyenler toplumun geleceğine dinamit yerleştirirler.

Eğitimin planlayıcıları özgür, yaratıcı, demokratik değerlere bağlı bireyler yetiştirmek yerine kendi inanç ve değer yargılarını bireye aktarmayı başarı olarak görmeye başladıkları an, sorunun kaynağı olmaya başlarlar; bunun farkına dahi varamazlar... Üstelik toplumun geleceğini de buna bağlarlar...

Kendi değer yargıları dışına çıkanları ise acil olarak önlenmesi gereken insanlar olarak görürler...

Eskiden askeri zihniyet toplumun geleceği, milli birlik diye zapturapt altında tutmak isterken bugünün muktedirleri ise özünde aynı olmakla beraber kendi inanç ve değer yargılarını topluma dayatmaktadırlar...

Asla kendi kanatları üzerine uçan birey istemezler...

Eğitimin amacı bir kanadı koparılmış birey değil, kendi kanatları üzerine uçabilen yurttaşlar yetiştirebilmektir.

Bir düşüncede takılıp kalma gerçeği; bir düşünce anlatamaz. Sofokles

Kendi düşüncesini her zaman doğru olduğunu sanan insan, ne zavallıdır. Emile Alain

Düşüncenin kuduz köpek gibi kovalandığı ülkede, düşünce adamı yetişmez. Aleksis Kivi

Her düşünceye açık olan, kendi doğrusunun dışında da doğruların olabileceğine inanan ve düşünceleri yüzünden kovalanmadığı bir ülke ve eğitim ortamı oluşabilmesi dileğiyle..!

twitter.com/yazicimuhsin