Seçme-Seçilme

Neden bilmem; Önceki seçimlerde aldığım seçim kokusu bu hafta sonu yapılacak olan mahalli seçimlerde yok sanki. Yerelde ortam daha sakin, çok patırtı gürültü olmadan seçimleri tamamlayacağız umarım.

Bu seçimin daha önceki seçimlerden en temel farkı adayların vatandaşlara sundukları vaatlerde. Sanki Bursa Büyükşehir Belediye Başkanını değil de cumhurbaşkanı seçecekmişiz gibi vaatlerde bulunuyorlar. Dar gelirliye 2000 lira veren de var okuyan bebelerin kırtasiye malzemeleri alacak olan da. Fakirliği seçim malzemelerinin baş tacı yaptı hem iktidar hem de muhalefet adayları.

Neden başkan adayları kendilerine bu popülist yöntemi seçtiler anlam veremedim açıkçası. Büyükşehir Belediyesinin ya da merkez ilçe belediyelerinin bu fakirliği bitirmeye ne bütçeleri yeter ne de yetkileri. Belediyenin görevi olmayan, merkezi hükümet tarafından yapılması gereken işlerde neden vaatlerde bulunuyorlar, görev süresi bitince sormayacaklar mı adama ne oldu bu vaatler diye.

Ahh!!! Pardon evet burası Türkiye, burada böyle sorular sormuyorlardı değil mi!

Nasılsa yine aynı sonuç çıkacak sandıktan, Büyükşehir, Osmangazi ve Yıldırım yine Cumhur'a gidecek Nilüfer yine CHP'de kalacak. Biz de hak ettiğimiz hizmeti almaya devam edeceğiz. Alan memnun satan memnun kalacak yine. Hadi bakalım şimdiden hayırlı seçimler olsun.

Kendi adıma bu seçimlerde tavır değişikliğine gidiyorum ve kazanma ihtimali olan adaya değil gönlümde yatan aslana oy vermeye karar verdim. Çok daha önce gönlümüzdekileri onurlandırmamız gerekirdi aslında ama geç de olsa hakkını vereceğim.

Herkesin dikkati yine İstanbul ve Ankara’da olacak aslında. Ben de oralardan çıkacak sonucu merak etmiyor değilim. Ankara'da çekişme olacağını düşünmüyorum ama İstanbul'da kafa kafaya bir seçim olacak gibi görünüyor. 23 partili 27 bağımsız adayın yarışacağı seçimde neredeyse tüm anketler İmamoğlu’nu önde gösteriyor olsa da sonucun Murat Kurum lehine dönmesi için atraksiyonlar görebileceğimiz 2 gün var hala geride.

Tüm adayların yalanlarının, mal mülklerinin çarşaf çarşaf döküldüğü seçimlerde bir kez daha anlıyorum ve çok üzülerek söylüyorum ki maalesef ülkemizde yaşanan ahlaki bozulma geri döndürülemez bir noktaya ulaştı. Birazcık bile olsa gücün eline geçtiğini hisseden herkes minaresine kılıf arama başlıyor. Hem çalıyor hem bahanesini hazır ediyor. Sadece bildiğimiz hırsızlık değil, adam kayırma, rüşvet, hak yeme, taciz, tecavüz, sübyancılık, kara para aklama, dolandırıcılık, tefecilik, hainlik, arsızlık, yalancılık ve benim saymayı unuttuğum ama sizin aklınıza gelen ne varsa, hepsi var bizde. Her toplumda var bunlar elbet sadece bizde değil ama bizi diğerlerinden ayıran en temel özellik şu ki; destek verdiğimiz taraf bu yukarıda yazılı suçları işlediğinde sesimiz çıkmıyor sırf bizden diye göz yumuyoruz hırsızlığına arsızlığına. Üstünü örtmeye nasıl da çalışıyoruz kimse duymasın diye. Sen önce kendi yaptıklarının hesabını ver diye üste çıkmayı nasıl da beceriyoruz, sesi çok çıkanın haklı olduğu bu çevrelerde daha çok nasıl da bağırıyoruz haklı çıkmak için. Kokuşmuşluğumuzun en derin noktası ve kurtulması gereken bataklık işte tam orası.

Son kanaatim şudur ki; daha fazla demokrasiye değil arınmaya ihtiyacımız var. Ülkenin her sathını sabunlu suyla baştan aşağı yıkamamız lazım. Başka türlü burnumuz baldan çıkmaz bizim.