Dekolte!

Artık herkes tarafından yeni normalin yanlış anlaşıldığı dillendirilmeye başlandı. Sağlık Bakanı günlük verileri ilan ederken mutlaka bir çift laf etme ihtiyacı duyuyor ve zaman zaman yapılan  hataları da görselleri ile yayınlayarak ilgililerini üst perdeden uyarıyor.

Sosyal medyaya döndüğünüzde vatandaşın umursamazlığını dile getiren çok sayıda paylaşımlar görsek de sahaya çıkıp izlediğinizde insanlarımız sanki o karantina günlerini hiç yaşamamış, sanki o günlerin neden olduğu ekonomik buhran hiç olmamış, sanki coronavirus pandemisi baştan aşağı yalanmış gibi hissettiren manzaralarla karşı karşıya kalıyorsunuz.

Tedbirsizlik diz boyu, lakayt maske takmalar gırla. Bizim keşfettiğimizi düşündüğüm ve maskenin burun altına yerleştirilerek kullanılması yöntemine ben "burun dekoltesi" adını koydum. Evet "burun dekoltesi" çünkü insanlar o küçücük burunlarını o kocaman maskenin altında kapalı olarak bulunduramıyorlar. Bunalıyorlar sorduğunda ama o koca dünyayı yerle yeksan eden  gözle görünmeyecek kadar küçük virüsün o küçücük burun deliklerinden dışarı çıkarak etrafa yayıldığını ya da başkalarından etrafa yayınlan o virüsün burun deliklerinden vücutlarına girdiğini düşünmüyorlar, ya da düşünüyorlar ama umursamıyorlar.

Ana akım medyaya baktığınızda Covid-19 çoktan ilk sıradaki yerini kaybetmiş durumda. Ayasofya ilk sırada, Libya ardından geliyor, buna bağlı olarak Yunanistan ile ilişkiler , Meis Adası, Navtex, Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş ve elindeki kılıcın hikmeti vs vs...

Peki ya Covid-19?

Özel sağlık kuruluşlarına SGK tarafından indirilen darbeyi önceki yazımızda anlatmıştım. Hala bu konuda bir gelişme olmadı. Ne Sağlık Bakanı pandeminin bittiğini ilan etti ne de SGK komedi filmlerine konu olabilecek olan kararından geri adım attı. Kamu hastanelerinde ise Bilim Kurulu üyelerinin de dillendirdiği gibi sağlık çalışanlarında yorgunluk ve bıkkınlık gözlenmeye, 3 ay boyunca tavandan ödenen döner sermayeler suyunu çekmeye başladı. Sağlık çalışanları tedirgin ve kaygılı, üstelik o balkonlara çıkıp alkış tutulan günler çoktan unutuldu ve yeniden doktorlar dövülebilir kimseler listesinde hızla üst sıralara yükseldi.

İkinci dalganın Avrupa ve dünyanın değişik ülkelerinde görülmeye başlandığını biliyoruz. O yüksek disiplinleri ile tanıdığımız Japonya'da bile grafikler ikinci dalganın geldiğini gösteriyor. Biz de ise okulların açılmasına çok az bir süre kaldı ve çocuklarımızın örgün eğitim-öğretim yapıp yapamayacağından emin değiliz. Her gün yaklaşık bin yeni vakanın tesbit edildiği bir ortamda okulların açılması ile birlikte vaka sayılarında hızla 4-5 katına yükselme riski var.

Yani henüz biten hiç bir şey yok ve biz tedbirlere uyup korunma önlemlerini almazsak daha büyük bir savaş vermemiz gereken günler bizi bekliyor. Bu savaşın kimler ile verildiğini de unutmamak gerekiyor. Hayatından bezmiş bir sağlıkçı ordusu ile ikinci raundu kazanma şansımızın çok düşük olduğunu söylememe gerek yok sanırım.

Enfekte olan sağlıkçıların artması da ayrı bir risk unsuru. Bu oyunun şahı ve veziri bir kare ileriye sürebileceği piyonlarını tek tek kaybettiklerinde askerler olmadan komutanlarla savaşın kazanılamadığını görmek zorunda kalırlar. Bu bahsettiğim sadece para ile ilgil değil, sağlıkçılar ve özellikle hekimler kendisini haklı olarak daha değerli hissetmek, insani şartlarda çalışmak ve insani şartlarda yaşamak istiyor.

Hepsi bir yana; bu savaş öyle bir savaş ki, sadece hekimlerin tanı koydukları hastaları hastaneye yatırması ve tedavinin başlaması ile kazanılması da mümkün değil, bilimsel olarak koruyuculuğu kanıtlanmış bir aşı ya da tedavi yöntemi bulununcaya kadar herkes kendi üzerine düşen görevi yapmak zorunda. Hepimiz hem kendimizi çevremizden hem de çevremizi kendimizden korumak zorundayız.

Lütfen kendinizi, sevdiklerinizi, çevrenizi umursayın, boş vermeyin, bana bir şey olmaz demeyin, olursa olsun ölürsem öleyim demeyin.

Çok zor değil; uygun maske, sosyal mesafe ve el hijyeni...