CHP seçim beyannamesindeki umutlar

İşin tuhaf tarafı bunu sadece iktidardan beslenen çevreler yapmıyor.

Sosyal korumadan yararlanacak toplum kesimlerine bile bu soruyu sordurtacak bir siyasal-ekonomik iklim yaratmış durumda.

Oysa bu ülkenin ürettiği zenginlikler sayılarla ortada ve görünür halde.

Sorun üretilen bu zenginliklerin paylaşımında.

Yapılan düzenlemeler ve oluşturulan düzenle ekonomik olarak en üst grup gelirin önemli bir kısmına sahip olurken, toplumun geniş kesimleri kendi ürettiği bu zenginlikten payına düşeni alamıyor.

Bunu alamamasını da "doğal bir durum" olarak görüyor. Alabilmesini ise "ütopya" olarak düşünüyor.

Oysa ekonomik olarak bu çok mümkün. Sosyal politikalardaki tercihlerle ilgili.

Sorun öncesinde de olan ancak Kemal Derviş ile hızı daha da artan "üsttekilerin" 10 kat daha büyürken, "alttakilerin" 2 kat daha yoksullaştığı ekonomik denklemi alttakiler adına bozabilmek.

Mümkün yani...

Ekonomik gerçekler de sosyal ihtiyaçlar da bunun olabileceğini söylüyor. Bunun kısa adı kapitalizm içi bir çözüm, adı da "sosyal adalet"...

Yapılamamasının önünde tek bir engel var. Siyasal irade...

Siyasal tercihler bu yönde olursa pekala mümkün ve dünyada çokça örneği var.

Bu konuda hiç bir şey bilmeyenler Venezuela-Chavez örneğini inceleyebilir. Hadi kaynak kitap da önereyim. Ece Temelkuran "Biz burada devrim yapıyoruz senyorita"...

Okuyanlar zaten bilir, okuyacak olanlar görecektir, petrol gelirlerinin toplumsallaştırılması ve kooperatifler ile yoksul kesimlerin hayatlarına sahip çıkması Venezuela'da yoksulluk sorununun çözülmesinde epey bir olanak yaratmıştır.

Chavez bunu tercih etmiştir. Yapmıştır elden geldiğince.

Bunları söylerken siyasal bir saflık içinde değilim. Ben de farkındayım CHP Chavenist bir hareket değil, bu özellikleri taşımıyor. Bu yapısıyla böyle bir siyasal tercihi ne kadar zorlayabilir bilemiyorum.

Ancak "kaynak nerede?" diyerek itiraz edenlere teorik olarak bunun mümkün olduğunu hatırlatmak isterim. Bunu hatırlatacak başkaca örnekleri çoğaltmamız da mümkün. Yani kaynak var ve eksik olan da yaratılabilir.

Mesele tercih ve istek ne kadar kuvvetli.

Gelir vergisi düzenlemeleri, üretilen GSMH'da paylaşımın dengelenmesi, kar hırsının dengelenmesi, kamusal savurganlığın ortadan kaldırılması, bütçede savunma-diyanet-örtülü ödenek-yolsuzluk-hırsızlık-makam aracı-saraylar saltanatlar harcamalarının kontrol edilmesi pekala mümkün.

Buradan sosyal politikalara "harcama kalemi" oluşturulması ve üretkenliğin artırılması da mümkün. Hem de çevreyi tahrip etmeden hem de taşeronlaşma olmadan hem de iş güvenliği kuralları yok sayılarak insanlarımız ölmeden mümkün. Yeter ki niyet olsun.

Mümkün olmayanlar ise elbette sadece siyasal istek ve tercihle sınırlı değil.

İki sorun daha var...

1- CHP neo-liberal politikaların sonuçları ile hızla büyüyen ve bu tercihi sonuna kadar zorlayan, başta TÜSİAD sermayesi olmak üzere uluslararası sermaye çevrelerini nasıl ikna edecek? İkna edecek mi? İkna edemese bile yoluna devam edebilecek mi?

2- Sosyal politikaların muhatabı geniş yoksul kesimleri de "kaynak var ve sizin için kullanacak siyasi irade biz olacağız" fikriyatına nasıl ikna edecek? Yıllardır yoksulluğu bir kader olarak kabul ettirilmiş bu kesimlerin desteği alınabilecek mi? Yoksa yine "eldeki kuş, daldaki kuş" tercihleri önemi çıkacak?

CHP bunu yapabilir mi? Bilinmez. Ama neden olmasın?

TÜSİAD sermayesi ikna edilebilir mi? Zor. Ancak ikna edilemese de yola devam edebilmek mümkün.

Toplumun dezavantajlı kesimleri bu politikalara oy desteği sağlar mı? Kim bilir belki.

Ancak tüm bu sorulardan bağımsız iyi olan bir şey var.

Bu ülkede bunların olabileceğini ve sosyal adalet duygusunu açığına çıkaran bir beyannamenin teorik düzeyde olsa bile tartışmaya açıldığını görmek umut verici.

Sorun artık bunu uygulayabilecek bir siyasal kuvvet yaratma sorunu olarak pratik bir ihtiyaç olarak önümüzde duracaktır.

Bu talepler CHP'yi de aşan bir şekilde karşılık bulacak politik özneler doğuracaktır.

İyi bir şeydir yani!

twitter.com/bulentaslanhan