"Lamed Vavnikler"

Birbirlerinden habersiz ve yoksul olan bu kişilerden biri kendisinin LAMED VAVNİK olduğunu öğrenirse ölürmüş. O anda dünyanın her hangi bir yerinde onun yerini başka biri alırmış.

Kendileri bilmeseler dahi dünyanın temeli, kurtarıcısı, sağlamlaştırıcısı olmaya devam ederlermiş. Onlar olmasa Tanrı yeryüzünü silermiş yoksa. O iyilik temel direklerinin yüzü suyu hürmetine ayakta duruyormuş bu dünya. Meğer onlar bizim her şeyimizmiş.

Belki de biz onlardan biriyizdir. Karşı komşumuz da olabilir, marketteki kasada duran kız da lokantada ki komi de. Bilemeyiz. Bilirsek ölürmüşüz.

Aslında o sorumluluk ve yük hepimize ait mesajı var bu gizemci görüşe göre. Hepimiz "LAMED VAVNİKLER"iz . İnceden bu işleniyor insan bilincine. "Yoksa dünya elden gidecek haberiniz ola, bu kadar kötülük yeter!" göndermesi var.

Belli ki otuz altı kişiden daha fazla kötüyüz. Her zaman diliminde bu böyle olagelmiş. Dünya hala yıkılmadığına, tersyüz olsa da ayakta kalabildiğine göre  "İyi ki de yoksul ve Lamed Vavnikiz, dünya bizden sorulur." diye mi içten içe sevinerek, parasız ve mutlu olalım yoksa dünyayı satın alan para babalarından olmadığımıza mı üzülelim bilemedim doğrusu.

Ayrıca neden Tanrı'nın yarattığı kötülüklerle de dolu bir dünyayı aklamak bize düşsün, omuzlarımızda ağır yükler ve aklımızda deli sorularla işimiz ne kadar zor.

"İyi" insanlara ihtiyacımız var artık o iyilik her ne ise. Millet olarak yüz yüze bakamayacak, dünya içine çıkamayacak, ele güne karşı mahcup haldeyiz.

Dışlanan, istenmeyen, kendini ispat etmek için çabaladıkça iyice saçmalayan özgüvensizlik içindeyiz. İyiliği kitap aralarından, sözlüklerden, hayali ütopyalarımızdan çıkarıp yaşamın tam da ortasına kanlı canlı atıvermemiz lazım artık. Yoksa dünyanın üzerinde durduğu direkler çatırdamaya başladı bile çoktan. Onca zamanın kötülükleri çürüttü çürütecek artık.

Ölmeden, habersizce hanginiz, hangimiz "LAMED VAVNİK"sek artık bir el atalım şu işe.

Yoksuluz ama dünyanın yükü bizde.