Gençliği israf etmeyelim!

Hastanelerimizde sağlık ve diğer hizmet alanlarındaki genç çalışanlarımızı, bu değerli insanları israf etmemeliyiz.

Ülkemizin sağlıkta kalite standartlarına sahip oluşu ve Sağlık Bakanlığı'nın bu standartlar doğrultusunda hastaneleri denetlemesi hastanelerimiz için büyük şanstır. Hatta bununla kalmayıp sağlık hizmetinin akreditasyon ve mükemmeliyet merkezleri değerlendirme süreçlerine de başlanmıştır. Hakkıyla ve eksiksiz yerine getirilen çalışanlarımızla ilgili standartlar ile istenmeyen olayların başta hukuki sorunların üstesinden gelmek mümkündür.

Yeter ki düşünce şeklimizi değiştirelim, yalın düşünelim, yalın liderler olalım.

Neden mi?

Yalın liderler takım çalışmasına yatkın, kişisel gelişimleri yönünden destek almış liderlerdir. Özellikle ekip üyeleri ile iletişimi son derece iyidir. İyi bir iletişim kurmayı başarmak ve kuşak farklarını bilmek bu kuşak farklarından doğacak sorunların üstesinden gelmeyi kolaylaştırır.

Bu kuşakları hatırlatmakta fayda vardır:

Geleneksel, sessiz kuşak (1946 öncesi  doğanlar), bebek patlaması kuşağı (1946-1964 arası doğanlar), X kuşağı (1965-1979 arası doğanlar), Y-milenyum kuşağı (1980-1994 arası doğanlar), Z kuşağı (1995-2012 arası doğanlar), Alfa kuşağı (2013'den sonra doğanlar).

Farklı kuşağa ait olan sağlıkçılar aynı hastanede birlikte sağlık hizmeti öncüleri olarak var olacaklarsa başta liderler olmak üzere herkes birbirini özellikle gençleri yani X, Y, Z ve hatta Alfa kuşaklarını iyi tanımalıdır.

O halde gençleri, yani X, Y, Z ve Alfa kuşaklarını tanıyalım:

X Kuşağı: Toplumsal sorunlara duyarlı, iş motivasyonları yüksek, otoriteye saygılı ve kanaatkar, yaşamak için çalışan kuşak.

Y-Milenyum Kuşağı: Sadakat duyguları az, teknoloji hayatlarında pek çok şeyin simgesi olan, narsist, bireyci ve girişimci, çalışmaktan hoşlanmayan, eğlenceyi, kazanmayı çok seven, otoriteye saldırgan, tatminsiz, istekleri çok, beklentileri yüksek ama bedelini ödemek istemeyen, hızlı tüketen, iş ve yaşam dengesi kuran kuşak.

Z Kuşağı: Edilgenliği kabul etmeyen, sonuç odaklı, çok diplomalı, uzman ve buluşçu, yaşamlarında otorite kavramının önemi olmayan, tatminsiz, kararsız ve doğuştan tüketici, iş için "Daha durun bakalım" mantığında olan, teknolojik olanaklarla iletişim ve ulaşım kolaylıkları ile uzakta olsalar bile ufak cihazlarıyla her an sözel, hatta görsel iletişim kuran, fiziksel olarak tek başlarına, yalnız yaşayan kuşaktır.

Alfa Kuşağı: Bilgiye erişme gücü açısından diğer kuşaklara göre daha şanslı, tüm teknolojileri kişiselleştirebilme yeteneğine sahip, daha az konuşan, gerekmedikçe fiziksel buluşmalardan kaçınan, robotik arkadaşlarla ya da yardımcılarla vakit geçirmek hayatlarının bir parçası olan dijital bir kuşaktır.

Bu kuşak farklılıklarını gerek hastane lideri gerekse hastane çalışanlarına uyarlayacak olursak gerçekten hepsinin arasında iletişim ve anlaşabilme hasarları olacağı ortadadır. Çünkü biliyoruz ki hastanelerde çok fazla meslek grubuna mensup çok farklı yaş grubundan, yani kuşaktan çalışan mevcuttur. Dolayısıyla en tepe lider ile hastanedeki tüm liderlerin bu kuşak farklarını çok iyi bilip çalışanlar hangi kuşağa mensup ise o kuşağın özelliklerinden faydalanmayı bilmeleri gerekmektedir. Bu doğanın evrilleşmesi gibi insanın da evrilleştiğini bize gösterir. Bu da iş yaşamına yansır. Yani sağlıkçı da insan olduğuna göre verdiği sağlık hizmetine de bu özelliklerin yansıması beklenir.

Sağlıkta hizmeti veren de insan, sağlık hizmetini alan da insandır. O nedenle iki insan arasındaki etkileşim son derece önemlidir. O halde önce sağlıkçılar ve liderleri bu iletişimi çok iyi bilmelidir. Lider ve çalışanı arasındaki iletişim verilen hizmetin verimini gösteren en önemli göstergedir. Etkili iletişimin olmadığı ortamda verimli bir sağlık hizmeti beklenemez. Süreçlerde hata, eksiklik, aksaklık, mutsuzluk ve memnuniyetsizlik kaçınılmaz olur.

Yalın liderlere düşen, gençleri iyi tanımak, duymak ve dinlemek, onlarla iletişimi iyi kurmak, en önemlisi de onların potansiyellerini israf etmemektir.