Orada, bir Yunak var uzakta...

Evet Yunak, bir ilçe...

Bereketli Konya Ovası'nın Eskişehir ve Ankara'ya yakın, Konya merkeze 190 kilometre uzaklıkta göz ardı edilmiş 22 bin nüfuslu şirin bir ilçesi...

Başta pancar olmak üzere buğdayın da ekilebildiği bereketli topraklara sahip, ama gelin görün ki bu şirin ilçe hep ihmal edilmiş...

"Bu Yunak da nereden çıktı, bize ne Yunak'tan" demenize gerek kalmadan açıklayayım hemen...

Geçen hafta, Bursa'da yaşayan Yunaklılar'ın kurduğu Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği Bursalı birkaç gazeteciyle birlikte ilçelerine iki günlük bir gezi düzenledi. Bu gezi münasebetiyle ben de Yunak ilçesini görme ve durumunu bizzat görme, insanlarıyla tanış olma fırsatını yakaladım.

10 dakikada bir baştan bir başa gezilebilecek kadar küçük ama yaptıklarıyla Türk tarımına, ürettiği buğday ve pancar ile önemli katkılar koyan bu ilçenin en önemli sorunu dışarıya verilen ve önüne geçilemeyen göç.

Genç nüfus Yunak'ta yaşamak istemiyor.

Bunu söyleyen de ilçenin genç Belediye Başkanı Abdullah Emre Demirhan. Aslında bir kimyager ama hem çiftçilik yapıyor, hem de sorumluluk alarak AK Parti'den Belediye Başkanı seçilmiş.

Aslında ironik bir durum; Yunak Belediye Başkanı genç ama gençler ilçeden kaçıyor, çiftçilik yapmak istemiyor.

Kendinden önce de belediye yine AK Parti'den isimler tarafından yönetilmiş ama hiçbiri halkının beklediği ivmeyi kazandıramamış.

Emre Demirhan, bu konuda hem hırslı, hem de iddialı.

Bize hizmetlerini gösteriyor ve yaptıklarını, yapacaklarını ve nasıl yapmaya çalıştığını anlatıyor. "İlçeme tek bir kamyon kazandırmak için, defalarca Ankara'ya gidip, günlerce kalıp ilgili makamların kapsını aşındırmak zorunda kalıyor, tabiri caizse dileniyorum. Bunu yapmadan kimse bize destek ve yardımda bulunmuyor.  Nüfusumuz sürekli düştüğü için de hazineden umduğumuz desteği alamıyoruz" diyor.

Konu açılmışken genç başkana şeker fabrikalarının satışa çıkarılması ile ilgili düşüncelerini de sorduk.

Demirhan özelleştirmenin iyi sonuçlar vereceğine inanıyor ve daha önceden devletin hantal yapılanmasının sıkıntısını yaşadıklarını ileri sürüyor.

"Pancar ve buğday üretiminin en büyük dilimi Yunak'tan çıkıyor. Ama ne yazık ki yakınımızda pancar işleyecek bir şeker fabrikası yok. En yakın fabrikalar Susurluk ve Sakarya'da. Ama oralara pancar nakliye etme işi çok maliyetli. Özel sektörün ilçemizde bir şeker fabrikası kurarak bu potansiyeli değerlendirmesini istiyoruz. Böyle bir fabrika açıldığında ilçemizde istihdam da artmış olacak" diye konuşan başkan, dışarıya göçü tersine çevirmek için projeler geliştirdiklerini söylüyor.

Evet, Yunak'ta durum böyle...

Güzel ülkemizin unutulan birçok ilçe ve köylerinde durum farklı değil. Yanlış tarım politikaları, ihmal edilen köylü ve çiftçiler yüzünden Yunak dışında kalan Ilgaz Anadolu hızla insansızlaşıyor. İnsansız kalan köyler terk ediliyor, terk edilince de en büyük zararı ülke tarımı görüyor. Çok değil, bundan yaklaşık 25-30 yıl önce Türkiye kendi kendine yetebilen dünyanın sayılı, Ortadoğu ve Balkanların en ciddi tahıl ambarlarından biriydi.

O günlere dönebilmek için Yunak gibi ilçelere yatırım yapmanın ne kadar önemli olduğunu bir kaz daha anladım.

Elbette benim anlamam, Yunaklılar'ın haykırması yetmiyor.

Bizi yönetenlerin inşaat sektörüne verdikleri önemin yarısını tarım ve hayvancılığa vermeleri gerekiyor.

Yoksa yarın öbür gün siyasetçiler demir, beton ve tuğlanın yenmeyeceğini anlayacaklar ama o zaman çok geç olacak!