Taksim'de 1 Mayıs

Senesi önemli değil. Belki 32 yıl geçmiştir aradan 'Özgürlükler Ülkesi'nde. 1 Mayıs'ın erken saatlerini yaşıyor şehir. Yavaş yavaş uyanıyor insanlar. Sessiz sokaklar uyanıyor insanların sesiyle. Bir Bayram sabahı. Mücadelenin en çetin gününde şehir.

Birkaç kuş öter, birkaç ağaç dalı sallanır binaların arasından. O meydan hep kapalı direnişin en çetin gününde. İtalyan heykeltıraş Pietro Canonica'nin, Cumhuriyet'in iki genci Hadi Bara ve Sabiha Bengütaş'ın yardımlarıyla yapılan 1928 yılından kalan anıtları karşılıyor insanları.

Yer de şehir de önemli değil aslında özgürlük türküsü söylemek için, emeğini dile getirmek için, geçmişi var. Geçmişi unutulmaz. Geçmişi yaralarla dolu, yüreği yananlarla dolu.

Öğlene doğru doluyor o meydan. İğne atsan yere düşmez. Sarılmalar, gülüşmeler, meseleler konuşulur. Sıkıntılar paylaşılır, çözümler bulunur. Konuşmaların ardından binlerce insan halaya durur. Hep bir ağızdan türküler söylenir. Düşünceler farklı çıkar, orta yol bulunur. Güvenliğin demirbaşı emekçi kardeşlerine destek olur, yanında yürür.

Yok böyle bir şey! Henüz yaşanmadı. Yaşanır umuduyla...

Yıl 2020, 1 Mayıs. Bursa'dan izliyorum Kazancı Yokuşu'nu, Taksim Meydanı'nı, bariyerlerini. Dünya bir salgının pençesinde. Taksim'in bariyerleri yerli yerinde 'Özgürlükler Ülkesi'nde. Geçmişi unutulmaz canhıraş. 77'nin Kanlı 1 Mayıs'ından 2020'nin salgınlı 1 Mayıs'ına. Kimler ruhunu bıraktı o meydanda? Kimler kendini 'Padişah' sandı? Kimler emeğini haykırdı, kimler çaldı? Kesilmesin diye o ağaçlar,  bütün bir ülke meydanlara aktı. Yine de milyonlar özgürlük, hak, emek diye çırpınıyorlar.

Kanlı 1 Mayıs

Daha ben doğmadan

Özgürlük türküsü dillerinde insanlar

1 Mayıs akşamında.

Saat 19:05'te o muazzam kalabalık

O halaya tutuşan eller, yan yana dizilen bedenler

Kaçışıyor, eziliyor, kurşunlanıyorlardı.

Öyle bir katliam ki

34 can bir meydanda sessizce yatıyorlardı.

Daha ben doğmadan

Yollarda ölüme yatan insanlar

Kazancı Yokuşu'nda, Taksim Meydanı'nda

Bir gazete kupüründe yazılı sözler

"Ateş, kan ve çığlık vardı"

Her yanı dehşet ülkemde

Seneler bitse de artıyor zulüm

Her yanı kavga, her yanı çığlık ülkemde.

Ölmek korkusu özgürlük türkülerinde

Görünmez eller, görünen çiğ suratlar

Yarıdır, izdir emekçinin yüreğinde

Her yanı kurşun, her yanı kan.