Perakende lokomotif sektör?

Dünyanın en önemli pazarlarından biri konumunda olan Türkiye perakendesi, ivmesini kesmiyor ya, biz ve herkes, sık sık bu konuyu gündeme getiriyor.

Doğal...
Ve rakamların; bir kaç yıl içersinde 400 milyar dolar seviyesini geçeceğini de yazıyor, çiziyoruz.
A-normal...
Nerdeeeen, nereye?
Olur mu?
Olur...

İlk AVM mantığı
Küresel markaların gözü de ülkemde ya, mesken tutmuş durumdalar...
Böylesi genç ve atılgan bir nüfusa, mal ve hizmet üretebilmek, onlara cazip geliyor çünkü...
Dünyanın ilk alış-veriş merkezi mantığını İstanbul Kapalıçarşı ile başlatmışsak da, arkası gelmemiş bir türlü.
Aynen, güreşte hep üstte olan Türkiye, nasıl olduysa, şimdilerde sırtını minderden kaldıramıyor...
Var bir hikmet, ama ne?
AVM mantığını, elin yabancısından yeniden öğrenmek için çaba sarf edip, debeleniyoruz.
İyi örneklerimiz elbette var...
Yeterli değil!

Yurt dışı mağazalar
Gıda dışı ve daha çok tekstil markalarında, uluslararası deneyimlerimiz giderek artıyor.
İç pazar kadar, dış pazarda da perakendenin önemli oyuncuları olmaya özen gösteriyoruz.
İyi temsilcilerimiz var...
Ya gıda?
Market zincirlerimiz ne durumda?
Pek parlak değil doğrusu...
Orta Doğu'dan bir adım öteye gidemiyoruz mesela.
Ve kaldı ki, o bile sınırlı...
İç pazarda rekabet eden, zaman zaman üstünlük kuran marketler zincirleri, nasıl oluyor da, dış pazar açılımını yapamıyor.
Hiç kendinize sordunuz mu?
Ve ne cevap aldınız?
Merak ediyorum doğrusu...

Market ekolümüz yok!
Ne yazık ki, pek çok yerel ve hatta ulusal konuma geçme alıştırmaları yapan market zincirleri, sistem ihraç edebilme özelliğine sahip değil.
Çünkü sistemleri yok!
Organizasyonları büyüdükçe, yönetmekte zorlanıyorlar.
Denetleyemedikleri gibi, korkuyorlar bu durumdan...
Ve sonrasında; nitekim yönetemiyorlar da...
Vayyy hallerine!
Yanılıyorumdur belki...
İyi ya madem, birileri bana neden yurt dışı açılımı yapmadıklarının haklı gerekçesini anlatsın.
Var mı bir izah tarzı?